Προβολή Χωρίς τίτλο σε χάρτη μεγαλύτερου μεγέθους

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

««New York Times»: Γιατί καθυστερεί το αναπόφευκτο η ΕΕ


 Στους λόγους της αναβλητικότητας των Ευρωπαίων αξιωματούχων επί του αναπόφευκτου της χρεοκοπίας της Ελλάδας, αναφερόταν η «ΝΥΤ», στον απόηχο της συνεδρίασης του Eurogroup.

Το δημοσίευμα, υπογράμμιζε πως ενώ οι αγορές έχουν καταλήξει ότι η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να αποπληρώσει τα 465 δισ. δολάρια χρέους, η πολιτική απάντηση της ΕΕ, παραμένει
τουλάχιστον ένα βήμα πίσω. Κι αυτό, όπως εξηγούσε, γίνεται για 4+1 λόγους:
1. Η Ελλάδα δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε μία χρεοκοπία, καθώς δεν έχει πρωτογενή πλεονάσματα. Αρα και να διαγράψει χρέος της, συνεχίζοντας με ελλείμματα θα το δημιουργήσει ξανά. Επίσης, οι συνέπειες σε τράπεζες και ασφαλιστικά Ταμεία θα είναι καταστροφικές, ενώ υπάρχει και ο κίνδυνος κοινωνικής ταραχής. Γι’ αυτό και στη χώρα έχει δοθεί χρόνος να βελτιώσει την οικονομική κατάσταση στο εσωτερικό με μεταρρυθμίσεις.
2. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες, αλλά και η ΕΚΤ, θα πρέπει να ενδυναμώσουν το κεφάλαιό τους και να μειώσουν την έκθεσή τους σε ελληνικό χρέος.
3. Η χρεοκοπία, η οποία γίνεται προσπάθεια να ονομαστεί, αναδιάρθρωση, αναδιάταξη, θα αποτελέσει πλήγμα για το γόητρο της ευρωζώνης. Οπως και αν ονομαστεί, ο μόνος τρόπος να μην υπάρξει ντόμινο μέχρι και την Ισπανία, είναι να σωθεί η Ελλάδα.
4. ΔΝΤ και ΕΕ θα χάσουν τα ερείσματα που τους δίνει το Μνημόνιο επί της Ελλάδας, και τα οποία τώρα τους επιτρέπουν να πιέσουν για μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις.
Ο «+1» λόγος, είναι ότι για τους πολιτικούς, ο καταλληλότερος χρόνος για να πεις στους ψηφοφόρους σου ότι μερικά από τα δισεκατομμύρια που έδωσαν για την Ελλάδα δεν θα αποπληρωθούν ποτέ είναι πάντα μετά τις επόμενες εκλογές. Η Γερμανία έχει εκλογές το Σεπτέμβριο του 2013, ενώ η Γαλλία στα μέσα του 2012.
Η «ΝΥΤ», ωστόσο, σε κύριο άρθρο της το Σάββατο, επισήμανε αυτό που λένε οι περισσότεροι οικονομολόγοι: «Η αναδιάταξη ελληνικού χρέους, μπορεί να αποτελέσει ένα ανησυχητικό προηγούμενο. Ηδη όμως κανείς τραπεζίτης δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα θα αποπληρώσει στην ώρα της. Η Ελλάδα έχει εμπλακεί μόνη της σε μία δύσκολη κατάσταση. Αλλά η Ευρώπη θα πρέπει να την βοηθήσει να βγει. Η λύση θα είναι ακόμη πιο δύσκολη, όσο περισσότερο η Ευρώπη περιμένει και υποκρίνεται».
Στο μεταξύ, η «WSJ» υπό τον τίτλο, «Οι Ευρωπαίοι ‘παλεύουν’ για πρόσθετη βοήθεια», αναφερόταν στο ότι ο πρόεδρος του Eurogroup, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, για πρώτη φορά άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο ήπιας αναδιάρθρωσης, με την επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων διάσωσης, με τη συμμετοχή σε αυτό και των ιδιωτών.
Το μεγάλο πρόβλημα, πρόσθετε το δημοσίευμα, είναι ότι η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να επιστρέψει στις αγορές μέχρι το 2012, εκτός αν γίνει κάποιο θαύμα. Ως αποτέλεσμα θα χρειαστεί πρόσθετη στήριξη.
Γι’ αυτό και οι Υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης, έθεσαν στη συζήτηση το αν αρκεί μία ήπια αναδιάρθρωση, ή μόνο μία νέα οικονομική ενίσχυση, ή μία συνδυαστική λύση.
Οριστικές αποφάσεις, ωστόσο, δεν ελήφθησαν. Υπήρξε αναβολή μέχρι τον Ιούνιο, οπότε θα έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση της τρόικας και η έκθεση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Ως προτεραιότητα, πάντως, για οποιαδήποτε μελλοντική απόφαση, τέθηκε το ότι η Ελλάδα, πρέπει να επιταχύνει σε μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις με την πολιτική συναίνεση της αντιπολίτευσης, αν θέλει να έχει ελπίδα βοήθειας.
Εν μέσω τεταμένων συζητήσεων, όπως έγραψε η «WSJ», χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία, ανέφεραν πως απαιτούν από την Ελλάδα, εγγυήσεις-ανταλλάγματα σε περίπτωση ενός νέου δανείου, 60 δισ. ευρώ για το 2012-2013.
Οι εγγυήσεις, έχουν ως στόχο να κάμψουν τις αντιδράσεις των ψηφοφόρων στις πιο ισχυρά οικονομικές χώρες, που καλούνται να καλύψουν τις ακολασίες των νότιων γειτόνων τους. Προς το παρόν, παραμένει ασαφές τι «ανταλλάγματα» θα πρέπει να δώσει η Ελλάδα.
Μία ιδέα που υποστηρίζουν Ολλανδία και Φινλανδία, είναι ακόμη και ξένοι ειδικοί να συστήσουν μία ομάδα που θα αναλάβει τις αποκρατικοποιήσεις. Κάτι στο οποίο αντιτίθεται η Ελλάδα.
Το ελληνικό χρέος, όμως, σύμφωνα με οικονομολόγους και αναλυτές, είναι αδύνατο να αποπληρωθεί και η αέναη χρηματοδότηση συναντά πιέσεις τόσο από χώρες της ΕΕ, όσο και από το ΔΝΤ. Από την άλλη, η αναδιάρθρωση οποιασδήποτε μορφής δεν θεωρείται λύση για την ΕΚΤ καθώς, όπως υποστηρίζει, θα έχει καταστροφικές συνέπειες για το χρηματοπιστωτικό σύστημα της ΕΕ.
Σε έτερο άρθρο της η «WSJ», ανέφερε πως όποια μορφή και να πάρει η αναδιάρθρωση, το μόνο βέβαιο είναι ότι μία αναδιάταξη-επιμήκυνση των όρων αποπληρωμής δεν είναι αρκετή.
«Το αναπόφευκτο είναι κοντά», πρόσθετε, επισημαίνοντας ότι οι αποκρατικοποιήσεις ύψους 50 δισ. ευρώ, θα δώσουν μία ανάσα, αλλά δεν θα είναι οριστική λύση. Την ίδια ώρα οι Ευρωπαίοι πολιτικοί δεν παραδέχονται τα αυτονόητα, προσπαθώντας να καταλήξουν στο παρασκήνιο πώς θα αποκαλέσουν τελικά την αναδιάρθρωση.
Οι αγορές όμως παραμένουν ανήσυχες και τα βλέμματα στρέφονται και προς την Πορτογαλία, και το πώς θα ανταποκριθεί στο δικό της πρόγραμμα διάσωσης.
Οι διαβεβαιώσεις Ευρωπαίων και Ελλήνων αξιωματούχων, δεν εφησυχάζουν τους επενδυτές. Αντίθετα, υποβαθμίζουν την αξιοπιστία των πολιτικών, υπογράμμιζε σε άλλο άρθρο της η «WSJ».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου