Προβολή Χωρίς τίτλο σε χάρτη μεγαλύτερου μεγέθους

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Πολιτική η κρίση κυρίως, λέει ο Μητσοτάκης


 Ελλάς περνά σήμερα μια βαριά και επικίνδυνη κρίση τη χειρότερη ίσως- μετά τον Εμφύλιο πόλεμο. Η σημερινή κρίση δεν είναι μόνο οικονομική είναι κατά κύριο λόγο πολιτική- πλήττει τους θεσμούς και μας απειλεί με οικονομική κατάρρευση που θα συνοδεύεται από βαριά και επικίνδυνη κοινωνική αναταραχή,
Καλεσμένος να μιλήσει χθες βράδυ στην παρουσίαση του βιβλίου, του καθηγητή Θανάση Διαμαντόπουλου «Προεδρικό Σύστημα στην Ελλάδα; Στοχασμοί για μια εναλλακτική θεσμική αρχιτεκτονική», το οποίο ο κ. Μητσοτάκης χαρακτήρισε ως εξαίρετη εργασία για ένα προεδρικό σύστημα που θα μπορούσε να ισχύσει στην Ελλάδα, ανέφερε, μεταξύ άλλων:


«Την αποφασιστική σημασία του Συντάγματος στην πορεία του τόπου, είναι φυσικό, σε ομαλές περιόδους να μην την αντιλαμβάνεται ο λαός. Καθορίζει όμως δυστυχώς συχνά, κατά τρόπο αποφασιστικό, την πορεία μας. Το επιβεβαιώνει η πρόσφατη ιστορία μας. Θα μπορούσα να αναφέρω πάμπολλα παραδείγματα, θα αρκεστώ όμως μόνο σε ένα: Εάν ίσχυε από την απελευθέρωση η σωστή διάταξη, που πρόσφατα ομόφωνα ψηφίστηκε, ο εκλογικός νόμος ψηφιζόμενος να ισχύει από τις μεθεπόμενες εκλογές για να μην πάω στο 1956- τον Ιούνιο του 1989, στην πρώτη εκλογή της, η Ν.Δ. με το υψηλό ποσοστό που πήρε θα είχε κερδίσει 164 βουλευτές και θα κυβερνούσε άνετα για δύο τετραετίες υλοποιώντας σχεδόν στο σύνολό της την πολιτική της, που ήταν η πολιτική που είναι και σήμερα, κατά κοινή παραδοχή, το ζητούμενο. Η Ελλάς θα είχε προσγειωθεί ομαλά και σήμερα δεν θα αντιμετωπίζαμε κρίση...».


Κατά τον πρώην Πρωθυπουργό, «το προεδρικό σύστημα έχει τόσα αδιαμφισβήτητα πλεονεκτήματα που είναι, σε εποχές μάλιστα κρίσεων σαν τη σημερινή, ιδιαίτερα ελκυστικό. Και έχει και στο παρελθόν γοητεύσει πολλούς ακόμη και τον Ελευθέριο Βενιζέλο- στας δυσμάς του βίου του. ....».


Επισήμανε πάντως, πως απορρίπτει το αγγλοσαξονικό πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα που επέβαλλε ο Ανδρέας Παπανδρέου στη δεκαετία του ’80 στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει την αθέτηση της υπόσχεσης που είχε δώσει να ανανεώσει τη θητεία του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Οπως εξήγησε, «το να μην υπάρχει στην ουσία σταθερή κυβερνητική θητεία και να μπορεί ο Πρωθυπουργός να επιλέγει τον χρόνο των εκλογών είναι μεγάλη αδυναμία. Το ζήσαμε τα τελευταία χρόνια...».


Στη συνέχεια, ανέφερε μία δική του προσωπική εμπειρία, τότε που «στην τρίτη εκλογή με σχεδόν το 48% των ψήφων πήρα 150 βουλευτές και με τον ένα βουλευτή που είχε εκλέξει ο Κωστής Στεφανόπουλος σχημάτισα πλειοψηφία μιας ψήφου, είχα την απόλυτη δυνατότητα να επιλέξω δικής μου επιλογής Πρόεδρο π.χ. τον Τζαννή Τζαννετάκη. Και αυτό πολύ περισσότερο αφού ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που δεν είχε καθόλου αναμειχθεί στις εκλογές, είχε δηλώσει στην προεκλογική περίοδο ότι και να επελέγετο δεν θα δεχόταν να γίνει Πρόεδρος. Εντούτοις, επέλεξα τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, εν γνώσει μου ότι μοιράζομαι την εξουσία. Πιστεύω ότι η συνύπαρξή μας, με όποιες δυσκολίες και τυχόν μειονεκτήματα συνολικά λειτούργησε θετικά για τον τόπο. Αυτή την ισορροπία την χρειάζεται το πολιτικό μας σύστημα».


Και συνέχισε: «Στην Πορτογαλία όπως και στην Ελλάδα ο Πρόεδρος Δημοκρατίας δεν έχει αρμοδιότητες. Εκλέγεται όμως από τον λαό και είναι σήμερα ο Καβάκο Σίλβα πετυχημένος πρώην πρωθυπουργός και για πολλά χρόνια αρχηγός της Κεντροδεξιάς. Αυτός έπεισε το κεντροδεξιό κόμμα να συνυπάρξει με τους σοσιαλιστές και έτσι η Πορτογαλία αντιμετωπίζει με αισιοδοξία την κρίση που εμάς κινδυνεύει να μας διαλύσει. Γιατί δεν θα μπορούσε να γίνει το ίδιο και στην Ελλάδα; Σε δύσκολες περιστάσεις, ο εκλεγμένος από τον λαό Πρόεδρος, έστω και εάν δεν έχει τυπικές αρμοδιότητες, μπορεί να παρεμβαίνει αποφασιστικά...».


Κατά τον κ. Μητσοτάκη, «το τέρμα της σημερινής κρίσης πρέπει να είναι η εκλογή Αναθεωρητικής Βουλής. Αυτό μπορεί και πρέπει να γίνει με πρόταση κομμάτων και με την ψήφο του λαού. Είναι τόσες πολλές και βαθιές οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν που δεν μπορούμε να περιμένουμε. Εχουμε βαθιά βυθιστεί στο τέλμα. Το πιο σημαντικό ίσως που πρέπει να αντιμετωπίσουμε με την Αναθεωρητική Βουλή είναι το πρόβλημα της Αναθεώρησης του Συντάγματος. Πολλοί πιστεύουν ότι έχουμε χαλαρό σύστημα Αναθεώρησης. Εντούτοις είναι από τα πιο σκληρά. Γιατί θέτει ανυπέρβλητους χρονικούς περιορισμούς. Ο πολιτικός κόσμος έπεσε σε ανυποληψία λόγω του Αρθρου 84 του Συντάγματος που θέτει τους υπουργούς υπεράνω του ποινικού νόμου. Εάν έλειπε ο χρονικός περιορισμός και αντιθέτως χρειάζονταν οσοδήποτε ισχυρή πλειοψηφία είναι βέβαιο ότι η Βουλή ομόφωνα θα ψήφιζε σήμερα την υπαγωγή και των υπουργών στη δικαιοδοσία του δικαστή, όπως συμβαίνει με τους απλούς πολίτες, και θα έλυνε στη βάση ένα μεγάλο πρόβλημα που δηλητηριάζει σήμερα το δημόσιο βίο. Ανάλογες ευκαιρίες έχουν υπάρξει πολλές, έχω διαπιστώσει στη μακρά πολιτική μου πορεία».


Τελειώνοντας είπε πως «οι μεγάλες κρίσεις φέρνουν και μεγάλες αλλαγές. Εχω την πεποίθηση ότι το πολιτικό σύστημα που δημιούργησε η Μεταπολίτευση πνέει τα λοίσθια...». Ωστόσο, είπε πως «οι λαοί δεν αυτοκτονούν. Η εμπιστοσύνη που όλη μου τη ζωή είχα στο λαό δεν έχει κλονιστεί. Ο λαός θα κρίνει σωστά αρκεί να υπάρξουν και ασφαλώς υπάρχουν- κόμματα και πολιτικοί που θα του θέσουν ευθέως και εντίμως το σημερινό δίλημμα, που είναι μονοσήμαντο. Επιγραμματικά το συνόψισε ο Αλέκος Παπαδόπουλος: ‘Θέλουμε να μένουμε Ευρώπη ή να γίνουμε Ασία;’».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου