Γονείς απευθύνονται στα παιδικά χωριά SOS λόγω φτώχειας

. Ανησυχητική αύξηση παρουσιάζεται στις αιτήσεις γονέων προς τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Παιδικά Χωριά SOS», που ζητούν βοήθεια, επειδή λόγω φτώχειας δεν μπορούν να αναθρέψουν τα παιδιά τους.

Γονείς, κυρίως μονογονεϊκών οικογενειών, που βγαίνουν στην ανεργία ή έχει περιοριστεί δραστικά το
εισόδημά τους, προσπαθούν μέσω Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, όπως τα «παιδικά χωριά SOS» να προσφέρουν τουλάχιστον τα απαραίτητα στα παιδιά τους.
Δεν πρόκειται για γονείς με τα συνηθισμένα κοινωνικά προβλήματα, δηλαδή τοξικομανείς ή άτομα με ψυχικές ασθένειες, που δεν μπορούν να μεγαλώσουν παιδιά, αλλά για φυσιολογικούς ανθρώπους, που δεν έχουν πλέον την ευχέρεια να προσφέρουν τα απολύτως αναγκαία στα παιδιά τους.
Η σοκαριστική είδηση βγαίνει μέσα από την ίδια την ΜΚΟ και την επιβεβαίωσε προς τον «Ε.Κ.» ο διευθυντής Κοινωνικής Εργασίας και Ερευνας των Παιδικών Χωριών, Στέργιος Σιφνιός.
Ο κ. Σιφνιός είχε μάλιστα μιλήσει πέρυσι προς το «Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων» («ΑΠΕ»), το οποίο ωστόσο μόλις χθες δημοσιοποίησε τις απόψεις του, με αποτέλεσμα κάποια από τα στατιστικά στοιχεία να μην επαληθεύονται από τον ίδιο. Επιβεβαιώνεται όμως η ουσία της είδησης.
Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι παρατηρείται αναμφισβήτητα μία αυξητική τάση μέσα στο 2010 των οικογενειών που προσβλέπουν στην ΜΚΟ για τα παιδιά τους, λόγω οικονομικής εξαθλίωσης.
Τα παιδικά χωριά SOS, είναι μία πανελληνίως αναγνωρισμένη οργάνωση που περιθάλπει ορφανά και κακοποιημένα παιδιά, και στηρίζεται απόλυτα σε δωρεές και χορηγίες.
Σύμφωνα με τον κ. Σιφνιό, παρατηρείται μια αύξηση 30-35 αιτημάτων μέσα στην προηγούμενη χρονιά από τα οποία τα 20 με 25 οφείλονται στην οικονομική ανέχεια. «Κυρίως μονογονεϊκών οικογενειών», μας λέει, «στις οποίες η μητέρα δεν έχει δουλειά, έμεινε άνεργη και δεν μπορεί να προσφέρει στο παιδί της. Οπότε απευθύνεται στην ΜΚΟ για βοήθεια. Συνολικά την τελευταία διετία οι αιτήσεις για βοήθεια παρουσιάζουν περίπου μία αύξηση του 70%. Χωρίς ασφαλώς να είναι όλες περιπτώσεις οικονομικής ανέχειας».
Για τις περιπτώσεις, όμως, που οφείλονται στην αδυναμία των γονιών να προσφέρουν τα αναγκαία στα παιδιά τους, όπως μας εξήγησε ο κ. Σιφνιός, «αυτό ωστόσο οφείλεται, εν μέρει και στο γεγονός ότι έχουν αρχίσει και κλείνουν κρατικά ιδρύματα πρόνοιας, προτού εκδηλωθεί η παρούσα κρίση». Ετσι, η αύξηση αυτών των περιστατικών οφείλεται περισσότερο στην εγκατάλειψη της κοινωνικής πολιτικής, που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια.
Σε αυτές τις περιπτώσεις βεβαίως η ΜΚΟ δεν περιθάλπει τα παιδιά αλλά βοηθάει ποικιλοτρόπως. Είτε κρατάει κάποιες ώρες τα παιδιά για να δουλέψει η μητέρα, είτε της βρίσκει και δουλειά, και βεβαίως της παρέχει κάθε ψυχολογική και κοινωνική υποστήριξη.
Ο κ. Σιφνιός εξέφρασε πάντως το φόβο ότι «όσο περνάει ο καιρός θα βλέπουμε τέτοια περιστατικά να αυξάνονται περισσότερο».
Και από την άλλη, προσθέτει, όσο βαθαίνει η κρίση, τόσο μειώνονται και τα έσοδα των ΜΚΟ, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να προσφέρουν το έργο που θέλουν.
Και οι Γιατροί του Κόσμου
Με την ευκαιρία, αξίζει να σημειωθεί ότι και οι Γιατροί του Κόσμου που προσφέρουν πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, κυρίως σε άπορους μετανάστες, έχουν πλέον ξεμείνει από τα φάρμακα που χορηγούν δωρεάν γιατί ανάμεσα στους ασθενείς που δέχονται έχουν προστεθεί πλέον πολλοί Ελληνες που λόγω μακροχρόνιας ανεργίας δεν ισχύει το βιβλιάριο υγείας τους. Με αποτέλεσμα να καταφεύγουν στα πρωτοβάθμια ιατρεία των Γιατρών του Κόσμου.