Το φακελάκι ποτέ δεν πεθαίνει

   Μπορεί να έχουμε οικονομική κρίση και το λάδωμα να περνάει...δύσκολες στιγμές αλλά όπως φαίνεται δεν πρόκειται να απαλλαγούμε ποτέ απ' αυτό ως χώρα. Σύμφωνα με εθνική έρευνα
της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάς παρουσιάζεται μείωση της συνολικής διαφθοράς κατά 155 εκατ ευρώ πέφτοντας στα 632 εκατ. ευρώ για το 2010 έναντι 787 εκατ. ευρώ το 2009.
Ειδικότερα, από 150 - 15.000 ευρώ «κοστίζει» μια επέμβαση/εγχείρηση σε δημόσιο νοσοκομείο και το φακελάκι ενός γιατρού ξεκινά από 50 ευρώ και φθάνει τα 1.500 ευρώ.
Από 300 - 15.000 «τιμώνται» το κλείσιμο και ο έλεγχος βιβλίων στην εφορία και από 100 - 3.500 ευρώ η ρύθμιση χρεών. Μια οικοδομική άδεια ανέρχεται στον «τιμοκατάλογο διαφθοράς» των πολεοδομιών από 200 - 9.000 ευρώ και η επίσπευση των διαδικασιών από 250 - 15.000 ευρώ. Τέλος, στις ιδιωτικές επιχειρήσεις υπηρεσιών υγείας το φακελάκι για επέμβαση/εγχείρηση κοστολογείται από 250 - 15.000 ευρώ και για επίσκεψη/εξέταση από 500 - 6.000 ευρώ.
Η φετινή έρευνα της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάς δείχνει για πρώτη φορά αξιοσημείωτη μεταβολή στην έκταση της διαφθοράς, με τα ποσοστά των αναφερόμενων περιστατικών διαφθοράς να έχουν μειωθεί σε 10,4% (σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ) το 2010, έναντι 13,4% το 2009 και το εκτιμώμενο μέγεθος της συνολικής διαφθοράς να εκτιμάται σε 632 εκατ. ευρώ το 2010, έναντι 787 εκατ. ευρώ το 2009.
Όπως είπε ο πρόεδρος της Διεθνούς Διαφάνειας, Κώστας Μπακούρης, «η ευρύτερη οικονομική κρίση αναπόφευκτα κτυπά και το μέτωπο της μικρο-διαφθοράς. Τα μέτρα λιτότητας φαίνεται ότι επηρεάζουν και το φακελάκι!».
Μηδενική ανοχή από τον κόσμο
Η έρευνα που γίνεται ανελλιπώς από το 2007 και αναδεικνύει το μέγεθος της μικρο-διαφθοράς στη χώρα για πρώτη φορά φέτος δείχνει μειωμένη την ανοχή του κόσμου στη διαφθορά. Το 83% διαφωνεί με την άποψη ότι «αν είναι να κάνουμε τη δουλειά μας, τότε δεν πειράζουμε να δώσουμε και κανένα φακελάκι», έναντι 77% πέρσι που θεωρούσε ότι ο σκοπός δεν αγιάζει πάντα τα μέσα. Αντιστοίχως, αυξήθηκε κατά 2% το ποσοστό των ανθρώπων που διαφωνούν με την άποψη ότι «δεν χρειάζεται να υπακούμε στους νόμους όταν δεν μας βλέπει κανένας» (88% φέτος έναντι 86% το 2008).
Επίσης, για πρώτη φορά το 96% διαφωνεί με την άποψη «εάν δεν βλάπτονται τα προσωπικά μου συμφέροντα, δεν θα με ενοχλούσαν οι μίζες ή τα φακελάκια, ακόμα κι αν γίνονταν μπροστά στα μάτια μου» έναντι 86% πριν από δύο χρόνια. Την ίδια στιγμή, το 49% πιστεύει ότι η Ελλάδα μπορεί/πρέπει να γίνει μια χώρα χωρίς διαφθορά και το 92% υποστηρίζει ότι υπάρχει πολλή διαφθορά στην ελληνική κοινωνία.
Πρωταθλητής στο λάδωμα το Δημόσιο
Ο δημόσιος τομέας αναδεικνύεται και πάλι σε πρωταθλητή της διαφθοράς με 7,2% των νοικοκυριών να καταγράφει περιστατικό στο δημόσιο τομέα και το 4% στον ιδιωτικό τομέα. Τα αντίστοιχα ποσοστά πέρσι ήταν 9,3% για το δημόσιο τομέα και 5,3% για τον ιδιωτικό τομέα. Ως προς την κατάταξη των πλέον διεφθαρμένων υπηρεσιών, τα πρωτεία συνεχίζουν να κρατούν τα νοσοκομεία και ακολουθούν οι εφορίες και οι πολεοδομίες.
Το 2010 οι Εφορίες ξεπέρασαν τις Πολεοδομίες σε διαφθορά, αφού αυξήθηκαν οι περαιώσεις, οι ρυθμίσεις οφειλών και προστίμων και ταυτόχρονα μειώθηκαν οι οικοδομικές άδεις και σε κυρίαρχη υπόθεση διαπραγμάτευσης αναδείχθηκαν οι νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων και ημιυπαίθριων χώρων.
Στον ιδιωτικό τομέα, πρωτοστατούν και πάλι οι υπηρεσίες υγείας και οι δικηγόροι, ενώ σημαντική μείωση περιστατικών διαφθοράς εντοπίζεται στον τραπεζικό τομέα και πάλι λόγω των οικονομικών εξελίξεων. Όπως σημείωσε ο κ. Γιάννης Μαυρής, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Public Issue, με την οποία συνεργάζεται η Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς, το 2010 τα θύματα της διαφθοράς στο δημόσιο τομέα ανέρχονται σε 264.000 νοικοκυριά (έναντι 3.665.000 νοικοκυριών στην Ελλάδα) και στον ιδιωτικό τομέα σε 261.000 νοικοκυριά.
Στο δημόσιο τομέα, τα νοσοκομεία, τις εφορίες και τις πολεοδομίες που πρωτοστατούν στη διαφθορά, ακολουθούν οι Νομαρχίες, το ΙΚΑ, το υπουργείο Μεταφορών (με τα διπλώματα οδήγησης), η ΔΕΗ, οι δήμοι, οι τράπεζες το υπουργείο Οικονομικών. Στον ιδιωτικό τομέα, τα νοσοκομεία, τους γιατρούς και τις κλινικές ακολουθούν οι δικηγόροι και οι νομικοί, οι σχολές οδήγησης, τα ιδιωτικά ΚΤΕΟ, οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων και τα συνεργεία, οι εργολάβοι, οι πολιτικοί μηχανικοί και αρχιτέκτονες, οι κατασκευαστικές εταιρείες, οι μεσίτες.