Μια άλλη, εναλλακτική Δημοκρατία μπροστά από τη Βουλή

 Την ώρα που η λαοθάλασσα «βούλιαζε» την Πλατεία Συντάγματος, προχθές το βράδυ, πολλοί ήταν αυτοί που αναρωτιόνταν ποιοι είναι εκείνοι που έχουν καταφέρει να συσπειρώσουν και να κινητοποιήσουν όσο ποτέ άλλοτε τους Ελληνες.

Οι απαντήσεις βρίσκονται όλες μέσα στην Πλατεία και πάνω από αυτήν, στη Λεωφόρο Αμαλίας.
Εδώ και 14 ημέρες, από την 25η Μαΐου, το κάλεσμα ενός 18χρονου μέσω «Facebook» για μαζική, ειρηνική και ακομμάτιστη αντίδραση μπροστά στο Κοινοβούλιο άλλαξε εντελώς τη μορφή της ιστορικής Πλατείας. Πλέον στο χώρο που αποτελεί και το επίκεντρο των διαμαρτυριών για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα και οι πολίτες της, έχουν στηθεί δεκάδες αντίσκηνα, πάγκοι, τουαλέτες και ό,τι άλλο χρειάζεται μία κοινότητα ανθρώπων για να εξυπηρετεί τις κύριες ανάγκες της από μόνη της.
Αυτό συμβαίνει στην «Κάτω Πλατεία», καθώς στο άνω μέρος και στη γωνία Πανεπιστημίου και Γεωργίου Β’, απέναντι από το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», βρίσκεται η ομάδα «300 Ελληνες» με το δικό της σταντ. Σε ένα από τα πανό που βρίσκονται κοντά τους αναγράφεται η φράση «Δημοψήφισμα τώρα», ενώ στα υπόλοιπα θίγεται το θέμα της εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων λόγω Μνημονίου.
Κατεβαίνοντας τα σκαλιά γίνεται ξανά αντιληπτό πως το Μνημόνιο είναι ανεπιθύμητο, ωστόσο αυτή τη φορά εξετάζεται περισσότερο ο κοινωνικός και οικονομικός του αντίκτυπος.
Σε όλο το χώρο της Πλατείας είναι φανερή η διάθεση των διαδηλωτών να απεκδυθούν κάθε κομματικό μανδύα. Τα πανό με συνθήματα κατά του Μνημονίου, της κυβέρνησης και των πολιτικών, δεν φέρουν καμία κομματική υπογραφή, ενώ έχει επιτραπεί η παρουσία σε διάφορα κοινωνικά κινήματα όπως αυτό των «Δεν Πληρώνω».
Ενα από τα κυρίαρχα συνθήματα είναι το «Δεν χρωστάω, δεν πουλάω, δεν πληρώνω» και το «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία, η Χούντα δεν τελείωσε το ‘73», αλλού γίνεται έκκληση για δημοψήφισμα, ενώ στο κάτω μέρος υπάρχει και ένα πανό στο οποίο αναγράφεται η φράση «Θέλουμε τη ζωή μας πίσω».
Βασικό όργανο αυτού του «χωριού» είναι η Ανοιχτή Συνέλευση που πραγματοποιείται κάθε βράδυ στο περιθώριο της προγραμματισμένης καθημερινής διαδήλωσης. Εκεί καθορίζονται τόσο οι αποφάσεις που αφορούν τις κινητοποιήσεις, όσο και οι κανόνες λειτουργίας της Πλατείας. Ενώ αρχικά στη Συνέλευση έπαιρναν μέρος λίγες εκατοντάδες άτομα, το βράδυ της Κυριακής την παρακολούθησαν περισσότεροι από πέντε χιλιάδες άνθρωποι και μερικές εκατοντάδες από αυτούς είχαν την τύχη να μιλήσουν μέσω μικροφώνου. Ολες οι απόψεις είναι δεκτές, αρκεί «να σέβονται τους συνανθρώπους τους», όπως λένε χαρακτηριστικά μέλη της Συνέλευσης, εννοώντας τις ακροδεξιές - ρατσιστικές ομάδες.
Στην πλειοψηφία τους οι ομιλητές θέτουν ζήτημα βελτίωσης των συνθηκών της ζωής τους, μιλούν για τα «δεινά του καπιταλισμού», για την «αυθαιρεσία των τραπεζών», το «κράτος της διαφθοράς» κ.ά. Κάποιοι άλλοι θίγουν το ζήτημα του «ξεπουλήματος του πλούτου και της δημόσιας περιουσίας της χώρας», αλλά και της «απώλειας της εθνικής κυριαρχίας».
Τα λεγόμενα των ομιλητών καταγράφονται, πολλές φορές ομαδοποιούνται και αργότερα τίθενται προς ψήφιση στους συγκεντρωμένους. Την άλλη μέρα βρίσκονται τυπωμένα στο χαρτί υπό μορφή ψηφίσματος. Μάλιστα, έχει καθιερωθεί ειδική ομάδα επιφορτισμένη με την αναπαραγωγή του ψηφίσματος σε χιλιάδες αντίτυπα για διαμοιρασμό.
Πρόκειται για διαδικασίες «αμεσοδημοκρατικές», όπως τις χαρακτηρίζουν οι ίδιοι, έναν τρόπο λειτουργίας που βασίζεται στην ισότητα των μελών μίας κοινότητας απορρίπτει την κάθετη ιεραρχία και προσδίδει ιδιαίτερη βαρύτητα στις ατομικές σκέψεις και απόψεις. Το εν λόγω μοντέλο αυτοοργάνωσης υιοθετείται κυρίως από αναρχικά σχήματα, ωστόσο αρκετός κόσμος που παίρνει μέρος στις καθημερινές διαδηλώσεις δείχνει να εξοικειώνεται σταδιακά με αυτό.
Βεβαίως οι αρχές που διέπουν την Ανοικτή Συνέλευση είναι διάχυτες σε όλη την Πλατεία, στην οποία μετρώνται 19 ξεχωριστές ομάδες εργασίας, οι οποίες λειτουργούν παράλληλα. Από την ομάδα σίτισης και των πρώτων βοηθειών μέχρι την ομάδα της Πληροφορικής που ασχολείται με το Διαδίκτυο και τους «ειρηνοποιούς», στους οποίους έχει ανατεθεί να «βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά» όταν οξύνονται τα πνεύματα. Υπάρχει ακόμη και ομάδα απασχόλησης παιδιών, στην οποία γίνονται μαθήματα ζωγραφικής και πηλοπλαστικής με πολλά από τα έργα αυτά να εκτίθενται στους περαστικούς.
Οσον αφορά τους πόρους του «χωριού», ένα πανό στο κέντρο της πλατείας υποδηλώνει τη φιλοσοφία λειτουργίας: «Δεν βάζουμε χρήματα, μόνο τον ελεύθερο χρόνο μας». Κάθε συμμετέχων, ανάλογα με τις γνώσεις του καταθέτει την προσωπική του εργασία, ενώ όσοι θέλουν μπορούν να προσφέρουν υλικό και καταναλωτικά είδη από το σπίτι τους. Κεντρικός στόχος είναι να προσφερθεί βοήθεια στους άστεγους και τους ανέργους, ενώ στις απώτερες βλέψεις βρίσκεται η δημιουργία μίας κλειστής ανταλλακτικής οικονομίας, στην οποία δεν θα χρησιμοποιούνται χρήματα, στο πρότυπο των περίφημων τρουέκε της Αργεντινής.
Ηδη, το μεσημεριανό συσσίτιο με μαγειρευτό φαγητό που φτιάχνεται επί τόπου αλλά μεταφέρεται και από σπίτια με μηχανάκια έχει προσελκύσει αρκετούς άστεγους και άνεργους.