Η δολιότητα του Γερμανικού κράτους

Διαβάστε τα έγγραφα ντοκουμέντα για το πώς προσπάθησαν οι Γερμανοί να σβήσουν δια παντός τα χρέη τους προς την Ελλάδα ποντάροντας στην έχθρα Παπανδρέου - Καραμανλή 

 Αρνούνται να πληρώσουν οι Γερμανοί!!!
Περιφρονούν και τις τρεις διεθνείς συμφωνίες
Ρώμης-Παρισιού-Λονδίνου


Δίνει και παίρνει, το χαμαιτυπείο ύβρεων από τις γερμανικές εφημερίδες.
Κάθε μέρα τύπος-υπόνομος. Εμετικός.
«Δεν θα πληρώσουμε εμείς τις συντάξεις των τεμπέληδων Ελλήνων».
Προκαλεί η “Bild” που στηρίζει Μέρκελ.
Η δήθεν πολιτισμένη δημοσιογραφία διασύρεται. Έχει πιάσει πάτο.
Βούρκος, η στοιχειώδης αντικειμενικότητα. Κιτρινισμός Δ’ Ράιχ!
Προκαλούν, με μισή αλήθεια και πουλάνε ολόκληρο ψέμα.
Οι κύριοι που δηλώνουν προηγμένοι Ευρωπαίοι ποτέ δεν άκουσαν, δεν είδαν, δεν ξέρουν για τα 91,99 δις δολλάρια γερμανικά χρέη προς την Ελλάδα.
Ούτε λέξη στα χυδαία τους κείμενα για το ναζιστικό δάνειο που παραμένει 70 χρόνια απλήρωτο.
Μηδενίζουν, την αξιοπιστία τους όταν κρύβουν ότι είναι τα 180 δις ευρώ (που μας βούλιαξαν) δάνεια για να μας πουλήσουν μόνο τα όπλα τους (συν μίζες και  Siemens) από τις τρεις μεγάλες τους τράπεζες.
Και βεβαίως δεν τολμούν να γράψουν αυτό που λέμε εμείς:
«Ότι θα τους πάρουμε μαζί μας αν μας σπρώξουν στην άβυσσο».
Υποκρίνονται ότι δεν βλέπουν ότι χρεοκοπία εδώ σημαίνει χρεοκοπία και εκεί.
Ότι και οι 3 ναυαρχίδες του γερμανικού χρήματος τράπεζες θα καταρρεύσουν, εν μία νυκτί, σαν τραπουλόχαρτα.
Αφιερώνω, λοιπόν, και σήμερα σ’ αυτόν τον «ευαίσθητο και φιλαλήθη» γερμανικό τύπο και τη νέα έγγραφη αποκάλυψη. Μία γερμανική επιστολή (σε επίσημη μετάφραση από την Τράπεζα της Ελλάδος) που δείχνει ότι ξεχειλίζουν από «ποιότητα και φερεγγυότητα» οι σημερινοί μας εταίροι…
Πάμε, λοιπόν, στα γεγονότα.
Σήμερα, ανεβαίνουν στην ιστοσελίδα άλλα δύο έγγραφα ντοκουμέντα.
1^ον. Επιστολή της τότε γερμανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης προς την κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου (1964).
2^ον. Το άρθρο 5 της συμφωνίας του Λονδίνου που εντέλλεται το διακανονισμό των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα (κατοχικά δάνεια και επανορθώσεις).

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Η επιστολή (που θα αναλύσω παρακάτω) είναι η πρώτη γερμανική απόπειρα (το 1964) που επιχείρησε η Βόννη να κλείσει υπέρ αυτής δολίως την ρητή υποχρέωσή της να πληρώσει το δάνειο κατοχής στη χώρα μας.
Συγκεκριμένα:
Ο Ανδρέας Παπανδρέου νούμερο 2 στην τότε κυβέρνηση του πατέρα του Γεωργίου Παπανδρέου ζήτησε από τη Βόννη συμφωνία χρηματοδότησης για μεγάλα αναπτυξιακά έργα στη χώρα μας και όχι μακροπρόθεσμο δάνειο όπως ισχυρίζεται η επιστολή. Η χρηματοδότηση θα συμψηφιζόταν υποχρεωτικά και επίσημα με το διεθνώς αναγνωρισμένο κατοχικό χρέος προς την Ελλάδα.
Η Βόννη δυστρόπησε.
Δήλωσε, θετική για τη χρηματοδότηση. Αρνητική, στον συμψηφισμό.
«Αν δεν δέχεστε τις υποχρεώσεις σας δεν έχει νόημα κάθε συζήτηση», απάντησε τότεεη Αθήνα.
Το θέμα πάγωσε για ένα χρόνο.
Όταν ξαφνικά ο Α. Παπανδρέου έλαβε (25/03/1965) από κάποιο κ. Κάιζερ χαμηλόβαθμο διευθυντή του γερμανικού υπουργείου Οικονομίας (όχι από τον ομόλογό του υπουργό) προκλητική επιστολή απίστευτης δολιότητας.
Ισχυρίζεται ο κύριος αυτός ότι όπως τον ενημέρωσε ο προκάτοχός του (κάποιος κύριος Ράινχαρντ) το έτος 1958 συμφωνήθηκε δάνειο 200 εκ. μάρκων προς την Ελλάδα και ότι, άκουσον-άκουσον, η τότε κυβέρνηση Καραμανλή αποδέχθηκε να διαγραφούν οριστικώς τα εκ της κατοχής δημοσιονομικά ζητήματα.
Έτσι, γενικώς και αορίστως, πέταξε λάσπη προς τον τότε Έλληνα πρωθυπουργό. Και πρόσθετε και το σούπερ ανέκδοτο που θα τσάντιζε και μωρό κούνιας: «Ότι λόγω της εμπιστευτικής θέσεως του θέματος είχε αποφευχθεί εκατέρωθεν γραπτή ρύθμιση».
Ιδού, γιατί χρησιμοποιώ πιο πάνω τη φράση απίστευτη δολιότητα.
Γιατί, είναι βέβαιο. Ότι την επιστολή δεν την έγραψε ο κύριος που την υπογράφει
–ο κατώτερος υπάλληλος.
Την υπαγόρευσε η γερμανική κυβέρνηση με διπλό στόχο να εκμεταλλευτεί:

• Την τεταμένη, εκείνο τον καιρό, πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα.
• Τη σφοδρή αντιπαλότητα των δύο Παπανδρέου με τον Καραμανλή μολονότι αυτός είχε εγκατασταθεί από καιρό στο Παρίσι.

Ο Α. Παπανδρέου είδε αμέσως και το θράσος και τη δολιότητα της επιστολής. Δεν γνωρίζω αν την επέστρεψε ως επιεικώς απαράδεκτη ή αν την πέταξε στη θέση της, στα σκουπίδια. Γιατί, ως καθηγητής Οικονομίας γνώριζε όσο ουδείς άλλος…
Ότι για να διαγραφεί νομίμως ένα κρατικό χρέος απαιτούνται:

• Και από τις δύο χώρες (ή όσες άλλες) που εμπλέκονται οι υπογραφές των πρωθυπουργών, των υπουργών Οικονομικών και των διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών. Μόνον έτσι, και με κανέναν άλλο τρόπο, αποκτά διεθνή νομιμότητα η όποια διακρατική συμφωνία.

Και βέβαια υποθέτω ότι θα έγινε έξω φρενών με τον αστείο ισχυρισμό ότι για ένα τόσο μεγάλο θέμα δεν υπάρχει γραπτή συμφωνία για λόγους εμπιστευτικότητας!!!
Θα είμαι ξεκάθαρος.
Η Γερμανία, μέσω αυτής της επαίσχυντης επιστολής επιχείρησε μία και έξω να ακυρώσει τρεις διεθνείς συμφωνίες, Ρώμης-Παρισιού-Λονδίνου. Και να σβήσει δια παντός τις δανειακές υποχρεώσεις προς τη χώρα μας.
Και εξηγούμαι: Πιθανόν, αυτό να είχε συμβεί αν ο Α. Παπανδρέου είχε κάνει σημαία αυτήν την κατάπτυστη επιστολή καταγγέλλοντας τον Καραμανλή για προδοσία. Όπως, ίσως περίμεναν οι Γερμανοί.
Η απόδειξη των όσων υποστηρίζω βρίσκεται στο τέλος της επιστολής με μορφή τελεσιγράφου. Λέει ο Γερμανός γραφειοκράτης κατ’ εντολήν της κυβέρνησής του:
«Δεν πιστεύω ότι η Ελληνική Κυβέρνησις επικαλούμενη τη συμφωνία της Ρώμης, πλησίον των γερμανικών υπηρεσιών, θα ηδύνατο να επιτύχη τας επιδιώξεις της». Και να πως το ξεκόβει δίκην τελεσιγράφου: « Θα ήτο επομένως προτιμότερον να μην επανέλθει αύτη επί της υποθέσεως».
Τελεία και παύλα.
Οι Γερμανοί μας το λένε κατάμουτρα: «Δεν πληρώνουμε».
Οι εδώ υπεύθυνοι θέλουν να μας πληρώσουν; Αυτό είναι το μείζον ερώτημα του σήμερα που θέλουν δεν θέλουν θα υποχρεωθούν να απαντήσουν.
Θέλουν δεν θέλουν.
Είναι τραγικό για αυτή τη χώρα να τρώει και γραπτώς σφαλιάρες ταπείνωσης.
Γιατί είναι σφαλιάρα ταπείνωσης να εμφανίζεται ο Κ. Καραμανλής πιο κάτω και από ηλίθιος…
Όταν χαρίζει το κατοχικό δάνειο των 91,99 δις δολλαρίων για 200 εκ. μάρκα!!!
Είναι σφαλιάρα ταπείνωσης να εμπλέκουν (δολίως) τον Άγγελο Αγγελόπουλο (ένα σπουδαίο Έλληνα) ότι δήθεν συναινούσε το 1958 στη διαγραφή του χρέους. Όταν  33 χρόνια μετά ήταν αυτός που απαίτησε δημόσια από την ελληνική κυβέρνηση στην Ακαδημία Αθηνών να διεκδικήσει η Ελλάδα μέχρι τελευταίας δραχμής συν τους τόκους το δάνειο κατοχής που διασφαλίζουν τρεις διεθνείς συμφωνίες.
Αυτή η επιστολή έχει και τρεις άλλες σειρές, άξιες προσοχής. Γράφει: «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν δύναται να αποστή της σαφούς θέσεως καθ’ ην ελληνικαί απαιτήσεις εκ της κατοχής είχον ρυθμισθεί δια του άρθρου 5 της συμφωνίας του Λονδίνου περί οφειλών».
Δηλαδή, διπλή στάση. Από τη μία δέχεται τις διεθνείς συμφωνίες για τις οφειλές της και από την άλλη κομπάζει ότι ποτέ δεν θα της τηρήσει.
Δύο τα γερμανικά πρόσωπα.
Το ένα, δεν θα πάρετε ευρώ ότι και αν κάνετε.
Και το άλλο, δεχόμαστε τις οφειλές μας βάσει του άρθρου 5 της συμφωνίας του Λονδίνου.
Η κραυγαλέα αυτή διγλωσσία με οδήγησε να ψάξω αυτό το περιβόητο άρθρο 5. και μετά από πολλές προσπάθειες τα κατάφερα. Το βρήκα.

Το εν λόγω άρθρο όπως θα διαπιστώσετε και εσείς είναι όντως τσεκούρι για τη Βόννη.
Κατοχυρώνει, τα κατοχικά δάνεια και τις πολεμικές επανορθώσεις. Και απαιτεί από τη Γερμανία να πληρώσει τις οφειλές της,
Οι δύο τελευταίες σειρές του άρθρου 5 αποκάλυψαν το προσωπείο των Γερμανών. Δηλαδή, το γιατί εμφανίζεται ότι πειθαρχεί στη συμφωνία του Λονδίνου. Τι λένε αυτές οι γραμμές:: «Η ισχύς του άρθρου θέλει αναβληθεί μέχρι του οριστικού διακανονισμού του προβλήματος των επανορθώσεων».
Συνεπώς. Το στηρίζουν γιατί τους έδινε χρόνο. Δεν είχε καταληκτική ημερομηνία η τότε εντολή του για την πληρωμή των υποχρεώσεών τους.
Όλα αυτά τι αποδεικνύουν;
Διαθέτουμε όπλα. Ισχυρά όπλα. Που θα σώσουν την ελληνική οικονομία αν χρησιμοποιηθούν με δυναμισμό κατά Μέρκελ και Γερμανίας.
Παρά ταύτα, δεν έχω αυταπάτες.
Η, υπό κηδεμονία, κυβέρνηση έχει υποστεί εξάρθρωση ανακλαστικών.
Τελεί, υπό καταστολή. Παντού ακινησία λευκής πετσέτας…
Η κορυφή της αντιπολίτευσης τι κάνει;
Είναι εδώ;
Και αν είναι, συνεχίζει απτόητη να ξοδεύει χρόνο και ενδιαφέρον για την εσωτακτοποίηση, το εσωβόλεμα καρέκλας!!!
Έτσι είναι, και δεν αλλάζει αυτός ο χώρος. Ζει και αναπνέει με το «πρώτα η πάρτη μου».
Ακούς τα νέα καραγκιοζιλίκια περί «μεσαιοχωριτών», «τριπλοακροβολιστών» και «παλαιοχωριτών» και σε πιάνει φρίκη. Εμετός.
Τι τους λείπει;
Η ομάδα των «παλαιοημερολογιτών μοναχών» για να τους διαβάσει κατεπειγόντως.
Όλους!