Η Αίγυπτος ήταν ένας μακρόχρονος συνεργάτης των Ισραηλινών και οι
σχέσεις με την Τυνησία στενές. Με τις διαδηλώσεις σε Ιορδανία, Μπαχρέιν και Μαρόκο, το Ισραήλ πλέον τα έχει χαμένα.
«Πολλές από τις προϋποθέσεις μας εξανεμίζονται», δήλωσε ο Μαρκ Χέλερ, αναλυτής στο Ινστιτούτο Σπουδών Εθνικής Ασφάλειας στο Τελ ΑΒίβ. «Ψηλαφούμε αλλά χωρίς τα αναγκαία μέσα να κατανοήσουμε αυτά τα φαινόμενα, δεν ελπίζουμε...», πρόσθεσε.
Οι Ισραηλινοί ανησυχούν ότι τα δημοκρατικά κινήματα των Αράβων στο τέλος θα τα καπηλευτούν εξτρεμιστές, όπως συνέβη το 1979 με την ιρανική επανάσταση που έδιωξε το Σάχη. Ανησυχούν για χαοτική μετάβαση από την εξέγερση στη δημοκρατική σταθερότητα, εάν ποτέ επιτευχθεί.
Θεωρούν ότι στην Αίγυπτο, ακόμη και αν η Μουσουλμανική Αδελφότητα παραμείνει μειονότητα, θα πιέζει σκληρά για περισσότερη συμπαράσταση στη Χαμάς. Θεωρούν επίσης ότι οι γειτονικοί συνεργάτες τους, που ελέγχουν το Ιράν, απειλούνται ή ανατρέπονται.
Αντίθετα, Αραβες αναλυτές θεωρούν ότι οι νέες πραγματικότητες θα έπρεπε να γίνονται καλόδεχτες από το Ισραήλ, επειδή η νέα γενιά μοιράζεται τις ίδιες σχεδόν αξίες με το Ισραήλ και τη Δύση. Θεωρούν επίσης ότι οι Αιγύπτιοι ηγέτες δεν αντιτάσσονται στη Συνθήκη Ειρήνης του 1979, αν και δεν θεωρείται δημοφιλής στο λαό και πως ο Στρατός δεν θα αλλάξει την εξωτερική πολιτική.
«Δεν υπάρχει καθεστώς που θα πάει ενάντια ή εχθρικά προς το Ισραήλ, τουλάχιστον στο κοντινό μέλλον», δήλωσε ο Μοχάμεντ Νταρίφ, πολιτικός επιστήμων στο Πανεπιστήμιο του Μαρόκου.
Ωστόσο, οι νέες κυβερνήσεις μάλλον θα αυξήσουν τη στήριξή τους προς τους Παλαιστίνους, και ήδη η Αίγυπτος άνοιξε τη δίοδο προς τη Γάζα όπου κυριαρχεί η «Χαμάς».
Πολλοί Αραβες θεωρούν ότι τώρα θα αναγκαστεί το Ισραήλ να συνθηκολογήσει. Αλλοι όμως λένε ότι θα αντισταθεί, με το επιχείρημα ότι περιβάλλεται από εχθρούς.
Πάντως, οι Ισραηλινοί θεωρούν ότι το τουρκικό μοντέλο διακυβέρνησης θα ήταν καλό και για τους ίδιους, ανεξάρτητα από ψυχρότητα που διανύουν τώρα οι δύο χώρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου