Θεράπευσαν το διαβήτη χωρίς φάρμακα!

Ένα εύρημα το οποίο μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα για εκατομμύρια ασθενείς οι οποίοι πάσχουν από διαβήτη τύπου ΙΙ ανακοινώθηκε στο ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Διαβήτη, την εβδομάδα που πέρασε: βρετανοί επιστήμονες πέτυχαν να θεραπεύσουν τη νόσο υποβάλλοντας τους ασθενείς σε αυστηρότατη δίαιτα, διάρκειας οκτώ εβδομάδων. Και αν η λέξη «δίαιτα», και μάλιστα αυστηρότατη, δεν ακούγεται και πολύ ευχάριστα, μη βιαστείτε να εξαγάγετε συμπεράσματα για το ακατόρθωτο του
πράγματος! Οι βρετανοί επιστήμονες ήθελαν με αυτό τον τρόπο να αποδείξουν ότι ο διαβήτης τύπου ΙΙ είναι μια αναστρέψιμη νόσος, αρκεί κάποιος να ελέγξει το ενεργειακό του ισοζύγιο.



Για την επιβίωση και την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού μας χρειαζόμαστε ενέργεια την οποία προσλαμβάνουμε από την τροφή. Το τελικό προϊόν της διάσπασης των τροφών που καταναλώνουμε είναι η γλυκόζη, η οποία «τρέφει» τα κύτταρά μας. Είναι προφανές ότι η ανάγκη να εξασφαλίζεται ικανοποιητική παροχή ενέργειας σε όλα τα κύτταρά μας ανά πάσα στιγμή σημαίνει ότι τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα θα πρέπει να διατηρούνται σταθερά.


Η σταθερότητα των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα εξασφαλίζεται μέσω ενός μηχανισμού ο οποίος φροντίζει να αποθηκεύεται η γλυκόζη που περισσεύει, αλλά και να απελευθερώνεται η αποθηκευμένη όταν υπάρχει ανάγκη. Σε υγιείς ανθρώπους το έργο της ρύθμισης των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα έχουν κατά κύριο λόγο αναλάβει δύο ορμόνες του παγκρέατος, η ινσουλίνη και η γλυκαγόνη.






Υπό κανονικές συνθήκες λοιπόν κάθε φορά που ένας υγιής άνθρωπος καταναλώνει ένα γεύμα και τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα του αυξάνουν, τα β κύτταρα των νησιδίων του Λάγκερανς (Langerhans) στο πάγκρεας εκκρίνουν ινσουλίνη. Η ορμόνη αυτή πυροδοτεί την αύξηση της πρόσληψης γλυκόζης από τα κύτταρα, αλλά και την αποθήκευσή της ως γλυκογόνου στο ήπαρ και ως λίπους στον λιπώδη ιστό.


Όταν η συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα πέσει κάτω από τα κανονικά επίπεδα αναστέλλεται η έκκριση ινσουλίνης, ενώ παράλληλα τα α κύτταρα του παγκρέατος αρχίζουν να εκκρίνουν γλυκαγόνη. Αυτή η ορμόνη επιταχύνει τις διαδικασίες αποδέσμευσης της αποθηκευμένης γλυκόζης από το ήπαρ και τον λιπώδη ιστό.


Με άλλα λόγια, ένας υγιής οργανισμός διαθέτει και κινητοποιεί μηχανισμούς οι οποίοι εξασφαλίζουν την ισορροπία της γλυκόζης στο αίμα και ως εκ τούτου την εύρυθμη λειτουργία του. Μακροχρόνια μετατόπιση της ισορροπίας είτε προς τη μια είτε προς την άλλη κατεύθυνση (υπεργλυκαιμία ή υπογλυκαιμία) συνιστά παθολογική κατάσταση. Ο διαβήτης, ο οποίος χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, είναι μια τέτοια παθολογική κατάσταση. Ειδικότερα, ο διαβήτης τύπου ΙΙ προκύπτει από τη μειωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη των κυττάρων-στόχων της ορμόνης, αλλά βαθμηδόν παρατηρείται βλάβη των β κυττάρων του παγκρέατος και ανάγκη εξωγενούς χορήγησης ινσουλίνης στους ασθενείς.