Παρασκηνιακές μεθοδεύσεις, πολιτικές αντιπαλότητες, ανταγωνισμοί και συγχωνεύσεις εταιρειών-κολοσσών στον κλάδο της ενέργειας συνθέτουν το σκηνικό της μετασοβιετικής Ρωσίας.
Η ανάληψη της ηγεσίας της Ρωσίας από τον Βλαντίμιρ Πούτιν το 2004 συνοδεύτηκε από ευθεία αντιπαράθεση με πρόσωπα και
επιχειρηματικούς ομίλους που είχαν αναδειχθεί την περίοδο της διακυβέρνησης του Μπόρις Γέλτσιν, όταν έγιναν πολλαπλώς «περίεργες» ιδιωτικοποιήσεις με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας νέας κοινωνικο-οικονομικής τάξης, τους γνωστούς «ολιγάρχες».
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι αντίπαλοι προς τον Β. Πούτιν μεγαλοεπιχειρηματίες βρήκαν στήριξη και καταφύγιο στη Δύση από όπου δραστηριοποιούνται σήμερα, ασκώντας και αντιπολίτευση προς τη ρωσική ηγεσία, μετέχοντας έτσι ενεργά στο διεθνές παιχνίδι για την άσκηση πολιτικών, οικονομικών και διπλωματικών πιέσεων προς το Κρεμλίνο, με πρόσχημα την ελευθερία της αγοράς και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά με πραγματικό επίκεντρο την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων.
Και αυτό γιατί η οικονομία της Ρωσίας από το 1997 και εντεύθεν στρέφεται και βασίζεται αποκλειστικά στη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Η αναμέτρηση αυτή ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα με τη δίκη και καταδίκη του Μιχαήλ Χανταρκόφσκι, ο οποίος ήταν επικεφαλής της ρωσικής εταιρείας Yukos και δραστηριοποιούνταν στο χώρο της ενέργειας από την εποχή που ανέλαβε την ηγεσία της Ρωσικής Ομοσπονδίας ο Β. Πούτιν.
Η «υπόθεση Yukos» έχει μετατραπεί σε «σύμβολο» της νέας εποχής στη Ρωσία, στο πλαίσιο της ανάγκης αποκλειστικού ελέγχου του κλάδου της ενέργειας και της περιθωριοποίησης των δυνάμεων της αντιπολίτευσης, σύμφωνα με δημοσιεύματα στο διεθνή Τύπο.
Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΧΑΝΤΑΡΚΟΦΣΚΙ
Ο Χανταρκόφσκι και ο πρώην συνεργάτης του, Πλατόν Λιέμπεντεφ, καταδικάστηκαν το 2005 σε εννεαετή φυλάκιση, που μειώθηκε έπειτα από έφεση σε οκτώ χρόνια, τα οποία και εκτίουν ως ένοχοι για οικονομικά εγκλήματα και φοροδιαφυγή.
Ο μεγαλοεπιχειρηματίας και πρώην ιδιοκτήτης της πετρελαϊκής εταιρείας Yukos εξέτισε την ποινή του στη μεθοριακή φυλακή στην Τσίτα της ανατολικής Σιβηρίας, 7.000 χλμ. μακριά από τη Μόσχα, ενώ ο πρώην συνεργάτης του μεταφέρθηκε σε φυλακές στα βόρεια της χώρας.
Στις 24 Φεβρουαρίου του 2009, οι δύο άνδρες επανήλθαν στη Μόσχα για την έναρξη της νέας τους δίκης, στις 31 Μαρτίου του 2009, η οποία ολοκληρώθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2010.
Το δικαστήριο τους καταδίκασε σε ποινή κάθειρξης 14 ετών, αναγνωρίζοντας τους ισχυρισμούς της Εισαγγελίας και προπαντός την κατηγορία ότι οι δύο συνεταίροι είχαν συγκροτήσει «εγκληματική ομάδα» με σκοπό την απόκρυψη κερδών και προχώρησαν από κοινού στην αρπαγή τουλάχιστον 200 εκατομμυρίων τόνων πετρελαίου της Yukos και σε παράνομη οικειοποίηση των εσόδων από την πώλησή της διά του ξεπλύματος των παράνομων εισοδημάτων τους.
Κατά τις εκτιμήσεις νομικών κύκλων και λόγω του γεγονότος ότι το δικαστήριο αναγνώρισε το διάστημα της προφυλάκισης των δύο, οι Χανταρκόφσκι και Λιέμπεντεφ θα παραμείνουν στη φυλακή τουλάχιστον έως το 2017, καθώς δεν αποκλείεται να απαγγελθούν και νέες κατηγορίες εναντίον τους.
Ο ίδιος ο Χανταρκόφσκι σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα «Le Monde» αντικρούει όλες τις κατηγορίες, δικαιολογώντας και εξηγώντας τις πράξεις και τις κινήσεις του την εποχή της παντοδυναμίας της Yukos, επισημαίνοντας ότι «ο Πούτιν είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει τους σκύλους και μισεί όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου