Τα καλά της γυναικείας απιστίας!

Ένα θηλυκό που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να ακολουθεί τον δρόμο της αρετής ενώ, αντιθέτως, στο αρσενικό επιτρέπεται να «ξενοκοιμάται». Η αρχή ακούγεται ίσως παλιομοδίτικη και οπωσδήποτε φαλλοκρατική, μπορεί όμως να εξηγηθεί απόλυτα από την άποψη της εξελικτικής βιολογίας: το αρσενικό έχει κάθε λόγο να επιδιώκει να διαδώσει τα γονίδιά του ενώ το θηλυκό δεν έχει τίποτε να κερδίσει. Πόσο μάλλον όταν το σεξ, πάντοτε από την άποψη της επιστήμης, είναι γι΄ αυτό μια υπόθεση
με μεγάλο κόστος: δαπανά πολύτιμη ενέργεια και εκτίθεται στον κίνδυνο να πέσει θύμα των αρπακτικών ή κάποιας μεταδοτικής ασθένειας.
Μια καινούργια θεωρία έρχεται, παρ΄ όλα αυτά, να υποστηρίξει ότι το θηλυκό που επιλέγει αυτή την ανάρμοστη και επικίνδυνη συμπεριφορά κερδίζει τελικά κάτι από τους πολλαπλούς παρτενέρ του: απογόνους καλύτερα γενετικά προσαρμοσμένους για τη διαιώνιση του είδους. Η ανακάλυψη, η οποία δίνει νέο νόημα στη φράση «αμάρτησα για το παιδί μου», έγινε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Σεντ Αντριους της Σκωτίας ύστερα από έρευνες σε δικτυωτούς λεβιστές ή αλλιώς γκάπι, ένα είδος τροπικών ψαριών με ζωηρά χρώματα ιδιαίτερα δημοφιλών στους κατόχους ενυδρείων ανά την υφήλιο.
ΚΑΝΟΝΑΣ Η ΠΟΛΥΑΝΔΡΙΑ
«Η πολυανδρία είναι η πιο διαδεδομένη συμπεριφορά σε όλα τα ζώα» λέει ο Μιγκέλ Μπαρμπόζα, επικεφαλής της έρευνας. «Ωστόσο ως πριν από μία δεκαετία αυτό δεν ήταν αποδεκτό. Όλοι θεωρούσαν ότι τα πάντα κινούνται από το αρσενικό, δεν έβλεπε κανείς κάποιον λόγο για το πολλαπλό ζευγάρωμα των θηλυκών» .
Ιδιαίτερα σε συστήματα όπου τα αρσενικά δεν έχουν καμία συμμετοχή πέρα από την αναπαραγωγή, δηλαδή δεν προσφέρουν ούτε προστασία στα θηλυκά ούτε φροντίδα στους απογόνους τους, κανείς δεν μπορούσε να δει μια αιτία. Έτσι η πρακτική εθεωρείτο «παρέκκλιση». Αντιθέτως, όμως, όπως όλο και περισσότεροι επιστήμονες παραδέχονται τα τελευταία χρόνια, είναι τελικά πολύ κοινή σε όλα τα είδη, ακόμη και στους θρυλικά «μονογαμικούς» πιγκουίνους. «Μπορώ να σας δώσω παραδείγματα από τις μύγες, τα δελφίνια, τα ερπετά, τα αμφίβια, ακόμη και από εμάς τους ανθρώπους» τονίζει ο ερευνητής. «Σε κάθε είδος υπάρχουν θηλυκά που ζευγαρώνουν με πολλά αρσενικά. Είναι ο κανόνας, όχι η εξαίρεση».
Το επόμενο βήμα μετά την παραδοχή του φαινομένου είναι η ερμηνεία του και η πρώτη εξήγηση που υποπτεύθηκαν οι ειδικοί ήταν η εξασφάλιση κάποιου γενετικού οφέλους, αν όχι για το ίδιο το θηλυκό, τουλάχιστον για τους απογόνους του. «Έχει προταθεί η θεωρία ότι τα θηλυκά ζευγαρώνουν με πολλά αρσενικά για να ενισχύουν τη γενετική ποιότητα των απογόνων τους» λέει ο κ. Μπαρμπόζα, «ως τώρα όμως δεν έχει αποδειχθεί» .
Αυτό θέλησε να διερευνήσει μαζί με τους συνεργάτες του. Με δύο έρευνες που χαρακτηρίστηκαν ιδιαιτέρως «κομψές» από την επιστημονική κοινότητα έδειξαν ότι τουλάχιστον στα γκάπι - ένα είδος ψαριού στο οποίο η συμπεριφορά αυτή είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη - η πολυανδρία έχει γενετικά οφέλη για τους απογόνους και μάλιστα πολλαπλά.